objawy i powikłania:
Nie bagatelizuj objawów i skonsultuj się z lekarzem!
To on zdiagnozuje chorobę i wykluczy inną przyczynę wystąpienia objawów.
Jeśli biegunka i wymioty są bardzo nasilone, mogą prowadzić do gwałtownego i ciężkiego odwodnienia oraz istotnych niedoborów pierwiastków niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu dziecka. W takim przypadku konieczne jest natychmiastowe umieszczenie dziecka w szpitalu i nawadnianie dożylne. Pobyt w szpitalu może trwać kilka dni.
Zwróć uwagę na objawy odwodnienia i jeśli podejrzewasz je u swojego dziecka, nie wahaj się skontaktować z lekarzem lub jechać na pogotowie.
Możesz podejrzewać, że Twoje dziecko zaatakował rotawirus, jeśli:
objawy wystąpiły bardzo gwałtownie,
pojawiła się gorączka, zazwyczaj niewielka, choć może być również dość wysoka, nawet do 40°C,
dziecko wymiotuje – wymioty trwają 1-2 dni, zwykle 3-4 razy na dobę i zazwyczajpoprzedzają wystąpienie biegunki,
dziecko ma wodnistą biegunkę, wypróżnia się średnio 10 razy na dobę, a stolce sąluźne, wodniste, tryskające; biegunka może trwać 4-8 dni,
w ciężkich przypadkach biegunka i wymioty mogą występować nawet 20 razy na dobę.
Jak każda choroba wirusowa, zakażenie rotawirusowe może mieć nieprzewidywalny przebieg i nie wiadomo, które dziecko przejdzie je łagodnie, a które ciężko. Choroba może mieć charakter od bezobjawowego, poprzez lekki i umiarkowany, po ciężki; od kilku wolnych stolców do ostrej biegunki i strzelających wodnistych stolców oddawanych do 20 razy na dzień2. Chociaż infekcję rotawirusową przechodzi niemal każde dziecko (95%) do 5 roku życia, to objawowe zakażenie rozwija 1 dziecko na 7.
Zakażenie rotawirusowe o ciężkim przebiegu to choroba niezwykle stresująca dla rodziców chorego dziecka. Angażuje rodziców w dzień i w nocy, wymaga stałej opieki nad dzieckiem i czuwania przy nim przez kilka dni na wypadek kolejnych wymiotów czy wodnistego wypróżnienia.
Działanie rodziców niedopuszczające do odwodnienia jest bardzo ważne i może uchronić dziecko przed hospitalizacją. Bardzo wiele zależy od wstępnego działania, jednak pomimo odpowiedniego postępowania z chorym dzieckiem w domu, często wymaga ono leczenia dożylnego w szpitalu.
Dla kogo są groźne rotawirusy?
Rotawirusy atakują ludzi w każdym wieku, również dorosłych.
U nich jednak choroba zazwyczaj nie ma ciężkiego przebiegu ze względu na przechorowanie jej w dzieciństwie.
Niemal wszystkie dzieci do 5 roku życia (95%) mają przeciwciała przeciw rotawirusowe, co oznacza, że miały kontakt z wirusem, choć nie zawsze daje on poważne objawy. Objawowe zakażenie rotawirusami przechodzi 1 na 7 dzieci.
Zakażenie rotawirusowe można przejść kilka razy, przy czym pierwsze zakażenie ma najcięższy przebieg.
Na zakażenia rotawirusami narażeni są wszyscy, ale to dla najmłodszych są one najgroźniejsze. To właśnie rotawirusy są głównym czynnikiem wywołującym ciężkie biegunki u niemowląt i dzieci. 1-3,7
Najcięższą postać zakażenie rotawirusowe przybiera u niemowląt poniżej 6. miesiąca życia. Małe dzieci, łatwiej niż starsze, ulegają odwodnieniu spowodowanemu wymiotami i gwałtowną biegunką. Dzieje się tak ze względu na wyższy stosunek powierzchni do objętości ciała małego dziecka oraz brak współpracy z jego strony przy próbach nawadniania. Każdy rodzic wie, jak trudno jest podać dziecku coś do picia, gdy ono tego nie chce… Przebieg choroby u niemowląt i małych dzieci jest nieprzewidywalny, one też najczęściej trafiają do szpitala. 70% dzieci hospitalizowanych z tego powodu nie ma ukończonych 2 lat. Pobyt w szpitalu w ich przypadku jest najdłuższy.
Jak dochodzi do zakażenia?
Rotawirusy przenoszą się na drugą osobę drogą pokarmową, poprzez kontakt z wydalinami osób chorych, możliwe jest także rozprzestrzenianie się drogą kropelkową. Do zakażenia może dojść zarówno poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą, jak również przez styczność z zanieczyszczoną powierzchnią czy przedmiotami.
Rotawirusy mogą się przenosić w ciągu całego dnia poprzez ręce opiekunów, zmieniane pieluchy lub zabawki.
Oznacza to, że może wystarczyć, by dziecko wzięło do buzi zabawkę dotykaną przez osobę, która przeniosła rotawirusy na rękach.
Rotawirus bardzo szybko przedostaje się z jamy ustnej przez przełyk i żołądek do jelita cienkiego, wnika w błonę śluzową. Wnika do komórek jelitowych (enterocytów), które pokrywają kosmki jelitowe i tam się namnaża. Prowadzi to do uszkodzeń nabłonka, zaburzeń procesów trawienia i wchłaniania, a w konsekwencji do biegunki. Objawy zapalenia występując również w innych częściach przewodu pokarmowego, z żołądkiem włącznie.
Czy można zapobiec zakażeniom?
Można przestrzegać pewnych środków ostrożności, jednak trudno jest zapobiec zakażeniu ze względu na cechy rotawirusów, które:
są bardzo zakaźne
łatwo się przenoszą,
przeżywają na rękach około 4 godzin, a na suchych gładkich powierzchniach nawet do kilku dni.
nie usuwają ich zwykłe środki dezynfekujące, nie wystarcza również mycie rąk wodą z mydłem.
jest wydalany przed wystąpieniem objawów i wiele dni po ich ustąpieniu.
Rotawirusy to problem całej rodziny
Specyfiką zakażeń rotawirusowych jest to, że gdy zachoruje jeden z członków rodziny, istnieje bardzo duże ryzyko zachorowania pozostałych. Jest to więc problem nie tylko medyczny, ale i organizacyjny, wiąże się z koniecznością zwolnień z pracy, zapewnienia opieki nad dziećmi, które zarażają się od siebie nawzajem. Chory rodzic sam również musi opiekować się dzieckiem.
Szczepienia
W Polsce dostępne są dwie doustne szczepionki przeciw rotawirusom, które różnią się liczbą dawek. Obie szczepionki podaje się od 6. tygodnia życia dziecka z minimum 4-tygodniową przerwą pomiędzy kolejnymi dawkami. W przypadku szczepienia szczepionką dwudawkową całe szczepienie należy zakończyć przed upływem 24. tygodnia życia. Schemat szczepienia drugiej szczepionki składa się z trzech dawek, których podanie należy zakończyć przed 26. tygodniem życia dziecka.
Zapytaj pediatrę na wizycie o doustną szczepionkę przeciw rotawirusom !!!
